i powrócił Jezus w mocy Ducha

Czytamy Łukasza 24:47-49, „I że, począwszy od Jerozolimy, w imię jego ma być głoszone wszystkim narodom upamiętanie dla odpuszczenia grzechów.  Wy jesteście świadkami tego. A oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż zostaniecie przyobleczeni mocą z wysokości.” On jest nazwany „Duchem obietnicy”. To określenie wskazuje nam wstecz i naprzód. On jest Duchem danym dla wypełnienia obietnicy. W Nim też mamy obietnicę jeszcze nie wypełnioną; „zostajemy przemienieni w ten sam obraz”, powiada Paweł w 2 Koryntian 3:18.

Duch Święty jest gwarancję naszego dziedzictwa. Ostatecznym celem Bożym jest upodobnienie nas do obrazu Chrystusa. Bez Ducha Świętego to się nie stanie. Dar pięćdziesiątnicy wypełnia koronną obietnicę Ojca, „On będzie w was”. Nasz Pan mówił o Nim, jako o obietnicy Ojca. Apostoł Piotr wyjaśnia zesłanie Ducha w Dziejach 2 takimi słowami, „To jest to...” Tak więc pięćdziesiątnica była Boża pieczęcią Mesjaństwa Jezusa i wypełnieniem obietnicy dla Izraela. Kiedy nastąpił powiew w tej górnej izbie, oczekujący uczniowie wiedzieli, że On usiadł po prawicy Ojca i obietnica została wypełniona. Duch zstępuje na wierzących uczniów, jako gwarancja naszego dziedzictwa i zapewnienie naszego zmartwychwstania. Niepewni ludzie stali się tego dnia pewnymi siebie, gdyż byli pewnymi Boga. On, Jezus usiadł po prawicy Ojca, a na dowód tego Duch Święty zstąpił na nich tego dnia.

Duch Święty jest gwarancją odziedziczenia wszystkiego, co nam obiecał. On jest tym, który zapewnia wykonanie wszystkich obietnic Bożych. On jest Duchem wypełnienia obietnicy i Duchem pewności przez wiarę. Patrzymy na Niego, jako na obietnicę Ojca. W Starym Testamencie obietnica Ducha jest zawsze utożsamiana z osobą i służbą Mesjasza. W pierwszym stadium jest On postrzegany bardziej, jako moc, niż osoba, ale w Nim jest objawiona osoba, która jest pośrednikiem, a nie tylko wpływem. W Starym Testamencie było niewiele wiedzy na temat Jego, jako osoby, z którą ludzie mogą mieć osobistą społeczność. Powoli objawił się, jako osoba, w której jest pełnia boskiej mądrości i mocy - czyli zmysł Boży. Kiedy On jest nam dany, jest życiem Bożym. Wszystko, czym jest Bóg i co Bóg chce czynić z nami i przez nas, jest w Duchu Świętym. On jest mądrością Bożą. On staje się w nas wszystkim, czym potrzebujemy być, by czynić wszystko, co Bóg każe.

Nasz Pan stwierdził, że te obietnice odnośnie Ducha miały się wypełnić w Nim. Jan Chrzciciel chrzcił wodą, ale Chrystus przyszedł, by chrzcić Duchem Świętym i ogniem. Niewiele przypadków jest jaśniej wyrażonych, niż zapis o ostatnim dniu święta w Jana 7:37-39. Tego dnia Jezus stanął i wołał, „Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej.” Jan dodaje: „A to mówił o Duchu..” To jest jeden z wielkich punktów zwrotnych Pisma. Jezus powiedział, że ta obietnica będzie wypełniona w Nim. Od tej obietnicy Ojca przechodzimy do obietnicy Syna. Obietnica Ojca staje się jasna w obietnicy Syna i rozwinięta ze wszystkimi elementami wyraźnymi, a nie dwuznacznymi. Przez większą część Swojej służby Jezus rzadko mówił o Duchu, ale przed Swoją śmiercią mówił o Nim z zadziwiającą pełnią. Kiedy nadszedł czas Jego powrotu do Ojca, było konieczne, by Jego naśladowcy dowiedzieli się o Pocieszycielu, którego miał im posłać. Obietnica jest kompletna. Obejmuje ona wszystkie nauki proroctwa i wyprzedza rozwijanie tego w praktyce.

W obietnicy Syna jest siedem fundamentalnych stwierdzeń o Duchu. Chciałbym byście zrozumieli te siedem stwierdzeń, ponieważ musimy wierzyć w Ducha Świętego, jeżeli mamy wykonywać dzieła Boże. On przyszedł, jako Duch obietnicy. On przyszedł, jako Duch mocy. On przyszedł do nas, jako ten, który wprowadza we wszelką prawdę. Musimy mieć absolutną ufność i wiarę w Niego, będącego w nas tym, co Bóg powiedział. Kiedy patrzymy na te siedem stwierdzeń o Duchu Świętym, wierzę, że nasza wiara wzrośnie i uświadomimy sobie bardziej, że to, co mamy, jest odpowiedzią na wszystko, co Bóg zamierza. Stwierdzenie numer jeden: Ten sam Duch, który był dany Jezusowi, miał być teraz dany kościołowi; ten sam Duch, a nie inny duch. Mamy obietnicę, że Pocieszyciel, który miał przyjść, Duch Święty, który był z nami, będzie teraz w nas. On jest tym samym Duchem Świętym, który był w Panu Jezusie Chrystusie. Już samo to wystarczy, by zapalić serce i dać każdemu naśladowcy Chrystusa ufność, że jesteśmy w pełni wyposażeni, by wykonywać to, co Bóg rozkazał.

Drugie stwierdzenie było: To będzie nie tylko ten sam Duch, ale będzie dla nich wszystkim, czym był dla Niego, czyli Jezusa. Kiedy czytacie Ewangelie i patrzycie na Chrystusa jako człowieka, pierworodnego nowego stworzenia, zrozumcie, że to do tego obrazu mamy się upodobnić. On był na ziemi jako Bóg i człowiek, zupełny Bóg i zupełny człowiek. Jako człowiek, był pod stałą kontrolą Ducha Świętego. Kiedy czytacie Ewangelie, mając to na uwadze, wtedy nabiera to znaczenia, gdyż zdajecie sobie sprawę, że ten sam Duch, który był w Chrystusie, jest teraz w nas. „O Jezusie z Nazaretu, jak Bóg namaścił go Duchem Świętym..., jak chodził, czyniąc dobrze i uzdrawiając wszystkich opętanych przez diabła”. (Dzieje Apost. 10:38). „I powrócił Jezus w mocy Ducha”. (Łukasz 4:14). Następnie czytamy w Hebr. 9:14, „...który przez Ducha wiecznego ofiarował samego siebie Bogu”. Jezus powiedział, „On będzie dla was tym, czym był dla mnie”.

Trzecie stwierdzenia było: On będzie dla nich wszystkim, czym był Syn i więcej. Duch Święty będzie dla nich nie tylko tym, czym był dla Jezusa, ale będzie dla nich i dla nas wszystkim tym, czym był Jezus i jeszcze więcej. Słyszycie, jak ludzie mówią, „Gdybym tylko mógł tam być wtedy, kiedy był tam Jezus. Gdybyśmy mogli być z Nim, kiedy On był tu osobiście”. Jezus mówi nam, że Duch Święty będzie dla nas w większej mierze tym, czym On był dla pierwszych uczniów. Stwierdzenie numer cztery: Duch Święty będzie w nich tak, jak Syn był z nimi. Nie jest to już jakaś zewnętrzna siła lub zewnętrzny wpływ na nich, ale teraz On będzie w nich, jako siła napędowa od Boga. On, Duch Święty będzie w nich wszędzie i zawsze. „Nie zostawię was”. On będzie wiarą od Boga w wierzących. Wiara jest darem i owocem Ducha Świętego. On będzie miłością Bożą, rozlaną w sercach naszych. On jest życiem Bożym, naturą i uczuciami Bożymi w wierzących. Możemy chodzić w Duchu i powiedzieć z Pawłem, „Albowiem dla mnie życiem jest Chrystus” (Filipian 1:21). On będzie nie z nami, ale w nas.

„Szkoła Chrystusa” - cykl Duch Święty, z rozdziału – Duch obietnicy