Ponieważ zbawienie jest wewnętrznym narodzeniem życia Chrystusa w całej naturze wierzącego, tylko „nowe
stworzenie” może być prawdziwym świadkiem realności odkupienia. Dlatego bez
względu na to, jakim ekspertem w pismach i naukach człowiek może być, może on
tylko mówić o Ewangelii, jako wyuczonej historii, póki życie Chrystusa nie
zostanie w nim zweryfikowane przez moc Ducha Świętego. W Ewangelii Jana 17 Jezus
modlił się o swoich uczniów. Powiedział, „oni są moi”. „Ty mi ich dałeś i Ja
ich zachowałem.” Z tej modlitwy wiemy, że oni byli narodzeni na nowo, ale przed
nimi było coś więcej. Duch Święty miał przyjść do nich, jako drugie dzieło
łaski Bożej. Mówi im, „Nie możecie wiedzieć, co się z wami stało, ani co was
jeszcze czeka, bez Ducha Świętego. To nie jest sprawa do wyboru” Żaden człowiek
nie pozna prawdy zbawienia przez racjonalne uznanie tego, co historia mówi o
Chrystusie. „Tak więc, jeśli ktoś jest w
Chrystusie, nowym jest stworzeniem...” (2 Kor. 5:17). „Jego bowiem dziełem
jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie” (Efezjan 2:10). Te miejsca
świadczą, że nic nie może odkupić człowieka, z wyjątkiem tej samej mocy, która
go stworzyła na początku. Jesteśmy zbawieni, ale jesteśmy też zbawiani. Tej
prawdy naucza Biblia. Paweł powiedział do Tymoteusza, „...Trwaj w tym, bo to
czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają.” (1 Tym. 4:16).
Tymoteusz był zbawiony w pierwotnym znaczeniu tego słowa, ale jest zbawiony,
kiedy w tym trwa, a życie Chrystusa zastępuje stare życie Adama. Do tego
procesu Duch Święty jest absolutnie konieczny.
Gdybyś narodził się na nowo przy tym
ołtarzu dzisiaj i padł martwy, oczywiście miałbyś udział w pierwszym
zmartwychwstaniu. Jeżeli jesteś narodzony na nowo, ale musisz żyć w tym
świecie, nie potrafisz tego bez Ducha Świętego. Powiesz, że to radykalne. Ja
wiem, że ta Księga, z której czytam, jest radykalna. Musicie to wiedzieć,
musicie to głosić i podkreślać, aż wszyscy narodzeni na nowo będę napełnieni
Duchem Świętym. W Galacjan 5:16 jest napisane, „Według Ducha postępujcie, a nie będziecie pobłażali żądzy cielesnej.”
Odwrotność tego jest również prawdą, że jeżeli nie postępujecie według Ducha,
będziecie pobłażali żądzy cielesnej, a Paweł powiedział, że „ci, którzy te
rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą.” (Galacjan 5:21).
W Nowym Testamencie, kiedy ktoś narodził
się na nowo, natychmiast miały miejsce dwie rzeczy. Chrzcili ich w wodzie i
zachęcali, by byli napełnieni Duchem Świętym. W przebudzeniu, które miało
miejsce przez Filipa w Samarii, tysiące ludzi narodziło się na nowo i zostali
ochrzczeni w wodzie, ale Biblia mówi, „Na nikogo bowiem z nich nie był jeszcze
zstąpił (Duch Święty) „ (Dzieje Apost. 8:16). Zbór z Jerozolimy posłał Piotra i
Jana, by zobaczyli, że przebudzenie nie nadeszło, aż ci wierzący byli
napełnieni Duchem Świętym. Oni wiedzieli, że bez Niego są bezbronni względem
tego, co ich otacza. Nie mogliby się ostać. Tego musimy uczyć ludzi. W Dziejach
Apostolskich 19:2 Paweł poszedł do Efezu i tam znalazł pewnych uczniów, których
zapytał, „Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście?” To nie była
sprawa do wyboru u apostołów, ale to był nakaz. Paweł, pisząc do Efezjan
powiada, „Bądźcie pełni Ducha”. To nie jest sugestia, ale nakaz. Nie
opuszczajcie Jerozolimy, aż to otrzymacie. Jest to Boże polecenie, gdyż nowe
stworzenie nie może przetrwać bez Ducha Świętego.
Nie ma owocu zbawienia oprócz tego, co
wyrażają słowa, „żyję więc już nie ja,
ale żyje we mnie Chrystus”. (Galacjan 2:20). Gdyby ta całkowita zależność
od Ducha Świętego miała być uznana przez was lub ludzi, którym głosicie, za
niepotrzebną, jedyną alternatywą jest życie według ciała. Chrystus powiedział,
„...beze mnie nic uczynić nie możecie” (Jan 15:5). Każda społeczność chrześcijan, która odrzuca działanie Ducha Świętego,
nie może mieć nic więcej, tylko religię własnych wysiłków, pomimo wielkiej
gorliwości dla zdrowej doktryny.
„Szkoła
Chrystusa” - cykl Duch Święty, z rozdziału – Ewangelia posługą Ducha Świętego
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz