któż może wstąpić na górę Pana?

1 Tymoteusza 2:8, „Chcę tedy, aby się mężczyźni modlili na każdym miejscu, wznosząc czyste ręce, bez gniewu i bez swarów.” Usilna modlitwa, spotkanie Jakuba z Bogiem w Peniel, jest pierwszym przypadkiem, w którym powiedziano, że człowiek mocował się z Bogiem. Jakub doszedł do końca swojej drogi. Miał spotkać się z Ezawem i jego 400 uzbrojonymi ludźmi, nadciągającymi w celu dokonania zemsty na Jakubie za to, że ukradł pierworodztwo. Tej nocy Jakub walczył w aniołem Bożym. „Puść mnie”, powiedział przybysz do Jakuba, „ bo już wzeszła zorza.” Jakub odpowiedział aniołowi, „Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz.” Był to człowiek zdecydowany, by otrzymać błogosławieństwo i zwyciężył w walce z Bogiem. „Nie będziesz już nazywał się Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi i zwyciężyłeś.... I tam mu błogosławił.” (1 Mojżeszowa 32:24 – 29). Jest tu cała historia pierwszego człowieka, który zwyciężył Boga.

Jakub walczył z Bogiem i przez to otrzymał od Boga to, czego szukał. Nie może być przebudzenia bez ludzi, którzy wiedzą, jak walczyć z Bogiem i którzy poświęcą się takiej służbie. Modlitwa jest słowem wszechstronnym. Możemy myśleć o niej, jako o społeczności, uwielbianiu, dziękowaniu, chwale, wyznawaniu, dawaniu itd. Tu jesteśmy zainteresowani tym aspektem modlitwy, który Pismo Święte nazywa prośbą, błaganiem i wstawiennictwem. Wielkie obietnice dotyczące modlitwy są w dużym stopniu związane z tym aspektem modlitwy i są definitywne; „...otrzymają ją od Ojca mojego, który jest w niebie.” (Mat. 18:19). „...spełni się wam..” (Mar. 11:24), „.. będzie wam dane...” (Łuk. 11:9), „...stanie się wam” (Jan 15:7), „...On wam da” (Jan 16:23). Te i wiele innych miejsc potwierdza, że Bożym zamiarem i pragnieniem jest, by Jego dzieci nie tylko prosiły, ale otrzymywały to, o co proszą.

Niech Bóg zapisze ten fakt na waszych sercach tak wyraźnie, jak jest to zapisane na stronicach Słowa Bożego. Wyjdziecie z tej szkoły, by nieść Boże światło na terytorium nieprzyjaciela, gdzie ta bestia rządziła i panowała przez długi czas. Jeżeli macie odnieść sukces w rozgromieniu nieprzyjaciela, musicie wiedzieć, co pomaga zwyciężyć z Bogiem. Bóg chce, byśmy zwyciężali w modlitwie. „Przystąpmy tedy z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy dostąpili..” (Hebr. 4:16). Zwrotu „przemodlić” nie ma w Biblii, ale nasi ojcowie używali tego terminu do usilnej walki z Bogiem. Wiedzieli, że możliwość zwyciężenia z Bogiem, albo „przemodlenia”, to wiara. Usilna modlitwa jest ćwiczeniem ważnego aspektu wiary. Było to określane, jako wymodlenie czyjejś drogi do pełnej wiary, powstanie pewności w czasie modlitwy, że zostaliście usłyszani i przyjęci przez Boga. To jest znaczenie Marka 11:24, „Dlatego powiadam wam: Wszystko, o cokolwiek byście się modlili i prosili, tylko wierzcie, że otrzymacie, a spełni się wam.” Kiedy w modlitwie dojdziemy do punktu wiary, gdzie naprawdę wierzymy, że otrzymamy, chociaż nie mamy zewnętrznego dowodu tej odpowiedzi, to znaczy przemodlenie. Modlitwa Anny o syna daje nam jasny przykład, co to znaczy, „przemodlić”. „Z goryczą w duszy modliła się ona do Pana i bardzo płakała,” (1 Samuel 1:10). Kiedy Eli powiedział do niej, „..Idź w pokoju, a Bóg Izraela da ci to, o co go prosiłaś...”(wiersz 17), ona uwierzyła, że została przyjęta i wysłuchana. Chociaż nie było jeszcze znaku ciąży, ona w to uwierzyła.

Kiedy Anna uwierzyła, że zwyciężyła z Bogiem, przestała wołać i już nie modliła się o to. „I odeszła ta kobieta swoją drogą, i spożyła posiłek, a nie wyglądała już na przygnębioną. Pan wspomniał na nią. Po upływie pewnego czasu Anna poczęła i porodziła syna, i dała mu na imię Samuel, gdyż - jak mówiła: Od Pana go wyprosiłam.” (wiersze 18 – 20). Przemodlenie powinno zawsze być naszym celem, a Bóg może czasami pozwolić nam zobaczyć odpowiedź, zanim uświadomimy sobie, że zwyciężyliśmy. Walczyć z Bogiem o przebudzenie, to „szukać Pana, aż przyjdzie” w błogosławieństwie przebudzenia, czy to przyjście jest tylko przekonaniem w naszych sercach, czy też jest to pełna manifestacja Jego chwały i Jego mocy. Nie wszystkie modlitwy, które są usilne i długie, zwyciężają z Bogiem. Czytamy „A gdy potem Moab się zjawi, gdy się namęczy na wzgórzu ofiar i wejdzie do swojej świątyni, aby się modlić, nic nie wskóra.” (Izajasz 16:12). Nie było to dlatego, że był on spoza wybranej rasy, ale ponieważ Bóg widział „...pychę Moabu; był on bardzo pyszny...” (wiersz 6). Wiele takich przeszkód jest wymienione w Biblii, jako powody nie wysłuchania modlitw. Musimy wziąć pod uwagę nasze podejście do Boga. Musimy rozprawić się z każdą rzeczą w naszym życiu, która przeszkadza temu zwycięstwu. Zauważcie ten warunek. Dawid zapytał, „Któż może wstąpić na górę Pana? I kto stanie na jego świętym miejscu?” Odpowiedział, mówiąc, „Kto ma czyste dłonie i niewinne serce.” (Psalm 24:3-4). W tej odpowiedzi postawił przed nami konieczny warunek dostępu do Boga. To dotyczy wszystkich aspektów modlitwy, ale szczególnie modlitwy wstawienniczej.

„Szkoła Chrystusa” - cykl Przebudzenie, z rozdziału – Podnosząc święte ręce – część I