miejcie wiarę w Boga

Widzieliśmy, że trwanie [wytrwałość] jest zasadą numer jeden dla zwycięskiej modlitwy. Wy trwacie w Chrystusie, a wtedy słowo Boże jest w was. Modlitwa według woli Bożej jest inną zasadą, która gwarantuje nam miejsce w zwycięskiej modlitwie. „Jeśli o coś prosić będziecie według woli mojej, wysłucham was. Jeśli was wysłucham, to już macie to, o co mnie prosiliście”. Widzieliśmy również, jak możemy poznawać wolę Bożą ze słowa Bożego. Jeżeli modlimy się zgodnie z wolą Bożą, mamy spotkanie z Bogiem, a jeżeli On nas słyszy, mamy odpowiedź. Doszliśmy do osobistych spraw, które nie są zapisane w Biblii i dowiedzieliśmy się, że możemy to poznać przez działanie Ducha w naszych sercach.

W Rzymian 8:26-27 czytamy, „Podobnie i Duch wspiera nas w niemocy naszej; nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach. A Ten, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, bo zgodnie z myślą Bożą wstawia się za świętymi.” Wstawiennictwo Chrystusa za wierzącym jest dokonywane bez wierzącego. Wstawiennictwo Ducha za wierzącym jest zależne od samego wierzącego. Są dwa wstawiennictwa. Chrystus po prawicy Ojca wstawia się za nami. On to czyni beze mnie. Duch Święty wstawia się za świętymi przeze mnie. Wiersz 23 tego rozdziału do Rzymian mówi, że „wzdychamy”. Wiersz 26 mówi, że „On wzdycha”. To nie są dwa różne wzdychania, ale jedno. Czy jesteście nieświadomi, jak i o co mamy się modlić? Macie w sobie Ducha Bożego, który  doskonale zna wolę Bożą, ma doskonałą społeczność z Ojcem i Jego potężną mocą. Jego wstawiennictwo jest ograniczone tylko przez nasz stopień przygotowania, chęci i zdolności do modlitwy. Zawsze należy pamiętać, że poznanie woli Bożej wymaga serca w pełni poddanego tej woli, cokolwiek to jest. „Jeśli kto chce pełnić wolę jego, ten pozna” (Jan 7:17).

Po drugie, obejmuje to cierpliwe oczekiwanie na Boga w modlitwie, by Duch Święty nas mógł oświecić. Świadectwo George’a Millera ilustruje ważność tych dwóch cech, czyli serca ochotnego i serca oczekującego. Po 7 tygodniach cierpliwego oczekiwania na Boga odnośnie budowania dodatkowych dwóch budynków na sierociniec za cenę 50.000 funtów, napisał: „Mogłem dzień po dniu czekać na Pana z myślą o powiększeniu pracy i miałem w tym czasie doskonały pokój, który jest rezultatem szukania. W tym, z łaski Pana, bez wysiłku mogłem odłożyć na bok wszelkie myśli o całej tej sprawie; gdybym tylko był pewien, że jest to wolą Bożą, a z drugiej strony zaraz poszedłbym naprzód, gdybym wiedział, że on tak chce. Po wielu miesiącach myślenia o tej sprawie, rozważając wszystkie aspekty i trudności, po wielu modlitwach byłem prowadzony do podjęcia decyzji o powiększeniu. Mój umysł ma pokój”.

Możemy również, przez cierpliwe oczekiwanie na Boga wymodlić naszą drogę do upewnienia się o woli Bożej. To wiara prowadzi do następnej zasady zwycięskiej modlitwy. „W cierpliwości posiądziecie dusze wasze”. Oni wiedzą, że Bóg powołał ich do służby, do czegoś. Nie wiedzą dokładnie, co to jest i w swojej niecierpliwości odbiegają i zaczyna się walka, jak Abraham z Hagar, próbując wykonać wolę Bożą przez ciało, którego postępek przeklął ziemię. Przez cierpliwe oczekiwanie wierzące serce może otrzymać odpowiedź i mieć pewność w Bogu. Czwartą zasadą jest, że musimy modlić się „w wierze”. Musimy modlić się w wierze. Jezus powiedział, „..Miejcie wiarę w Boga! Zaprawdę powiadam wam: Ktokolwiek by rzekł tej górze: Wznieś się i rzuć się w morze, a nie wątpiłby w sercu swoim, lecz wierzył, że stanie się to, co mówi, spełni mu się. Dlatego powiadam wam: Wszystko, o cokolwiek byście się modlili i prosili, tylko wierzcie, że otrzymacie, a spełni się wam.” (Marek 11:22-24).

Jeżeli macie wiarę, nic nie będzie dla was niemożliwe (Mat. 17:29) Niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc (Jakuba 1:6). Wiara, która działa w modlitwie nie jest jakąś tajemniczą sztuką lub mistyczną zdolnością, którą jedni święci mają, a inni nie. Jest ona dana wszystkim. Wiara, która was zrodziła w Bogu, jest wiarą Bożą. Jezus polecił, miejcie wiarę w Boga. W Marka 11:22 On poleca to wam i mnie: „Miejcie wiarę w Boga”. On oczekuje, że jako wierzący, będę temu posłuszny. Wiary nie można wypracować. Żaden akt woli nie może jej wytworzyć. Trzeba zrozumieć i być posłusznym prawom, które tworzą wiarę. Podstawą wiary jest prawidłowy stan serca przed Bogiem. Nigdzie nie dojdziesz, jeżeli twoje serce nie jest w porządku. Najbardziej śmiertelnym nieprzyjacielem wiary jest pycha w sercu. Jest to częsty nieprzyjaciel wiary, szczególnie w rzeczach duchowych. Większa troska o reputację w oczach ludzi, niż Boga, zazdrosne pragnienie ochrony naszej godności, choćby to było kosztem Pana i inne podobne rzeczy, mogą zniszczyć ducha wiary w sercu. „Jakże możecie wierzyć wy, którzy nawzajem od siebie przyjmujecie chwałę, a nie szukacie chwały pochodzącej od tego, który jedynie jest Bogiem?” (Jan 5:44). Efektywna wiara w modlitwie jest wyraźnie niemożliwa, jeżeli istnieją takie warunki. Bardzo ważne jest, by narzędzia, którymi jesteśmy dla Ewangelii Chrystusa miały niezwykłą wiarę, ale też niezwykłą pokorę. Setnik i niewiasta kananejska. Setnik powiedział, „Jestem człowiekiem poległym władzy tak, jak Ty. Nie jestem godzien, byś wszedł pod mój dach, ale powiedz tylko słowo”. To jest pokora. Niewiasta z Syrofenicji powiedziała, „Nawet psy jedzą pod stołem z okruszyn Pana”. Przy innej okazji, kiedy apostołowie prosili Pana, by przydał im wiary, On powiedział im o słudze orzącym lub pasącym owce, który musiał się nauczyć być pokornym i posłusznym przed swoim panem. Potem zakończył, „Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: Sługami nieużytecznymi jesteśmy, bo co winniśmy byli uczynić, uczyniliśmy.” (Łuk. 17:5-10). Pierwszą tajemnicą wzrostu wiary jest posłuszne i pokorne serce.

„Szkoła Chrystusa” - cykl Przebudzenie, z rozdziału – Dynamika modlitwy