i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego się nie dotykajcie

Mateusza 5:48, „Bądźcie wy tedy doskonali, jak Ojciec wasz niebieski doskonały jest.” W naszej lekcji pt.: „Ci, którzy są doskonali, będą jak ich mistrz,” widzieliśmy, że uczeń nie jest nad Mistrza, ale że ma być jak jego Mistrz. Mówimy o człowieku, Chrystusie Jezusie. Co więc oznacza bycie doskonałym ? „Bądźcie doskonali...” Bardzo trudno jest człowiekowi zaakceptować koncepcję doskonałości. Zanim pójdziemy dalej, przypomnijmy sobie, że Bóg przypisuje doskonałość niektórym ludziom.

Na kartach Biblii sam Bóg przypisuje doskonałość pewnym ludziom, bez względu na to, co mówią religijni ludzie. Job był doskonałym człowiekiem według Pisma. Szatan nie uważał go za doskonałego. Przyjaciele Joba nie uważali go za doskonałego (Joba 8:6 ,13). Sam Job nie uważał siebie za doskonałego (Joba 42:6), jednak Bóg powiedział, że Job był doskonały (Joba 1:8). Dla dobra nas wszystkich Bóg mówi, co oznacza doskonałość z Jego punktu widzenia. „Mąż bogobojny i stroniący od złego” (Joba 1:1). Stroniący od złego, oznacza wystrzegający się i unikający zła. Bóg mówi, że taki człowiek jest nienaganny. Jeżeli takie określenie pasuje do człowieka, czyni go doskonałym.

Biblia mówi: „...Noe był mężem sprawiedliwym, nieskazitelnym wśród swojego pokolenia...” (I Mojż. 6:9). Mojżesz wypowiedział poselstwo Boże do Izraela : „ Bądź bez skazy przed Panem, Bogiem twoim” (V Mojż. 18:13). Dawid ogłosił: „Nauczę się drogi doskonałej, abyś mógł przyjść do mnie. W domu swoim będę chodził w niewinności serca” (Psalm 101:2). Wszyscy oni oraz wielu innych żyli życiem świętości, to znaczy doskonałości, w tamtych czasach, przed przywilejami Nowego Testamentu. Bóg dał pełne Pismo kościołowi Nowego Testamentu (II Tym. 3:16 i 17), „Całe Pismo przez Boga jest natchnione...aby człowiek Boży był doskonały...”. Dopiero w naszej dyspensacji Chrystus był zwiastowany, „ Jego to zwiastujemy, napominając i nauczając każdego człowieka we wszelkiej mądrości, aby stawić go doskonałym w Chrystusie Jezusie” (Kol. 1:28). To właśnie kościołowi Nowego Testamentu Chrystus dał apostołów, proroków, ewangelistów, pasterzy i nauczycieli, „...aby przygotować świętych...” (Ef. 4:12). To właśnie kościołowi Nowego Testamentu dał On Ducha Świętego, naszego pocieszyciela, nauczyciela i przewodnika. (Jan. 14:26). O ileż bardziej powinniśmy być doskonali, niż tamci z czasów Starego Testamentu, którzy nie posiadali tych przywilejów.

Jesteśmy świątynią żywego Boga; jak Bóg powiedział: „zamieszkam w nich i będę się przechadzał pośród nich...”. II Kor. 6:17,18, „Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego się nie dotykajcie; A ja przyjmę was i będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan Wszechmogący”. II Koryntian 7:1: „mając tedy te obietnice, umiłowani, oczyśćmy się od wszelkiej zmazy ciała i ducha, dopełniając świątobliwości swojej w bojaźni Bożej”. Te obietnice są dla nas. Możemy osiągnąć doskonałą świętość w bojaźni Bożej! Jak Job możemy bać się Boga i unikać złego, i być doskonałymi w oczach Bożych.

Popatrzmy przez chwilę na „pełne uświęcenie”. Biblia uczy nas życia w uświęceniu, bez którego nikt nie ujrzy Pana. Duch Święty wyposaża wierzącego, by był posłuszny przykazaniu: „Świętymi bądźcie, bo ja jestem święty” (I Piotra 1:16). Duch Święty jest świętością Bożą w życiu wierzącego. Imię Duch Święty wskazuje na to kim jest. Staje się On świętością Bożą w nas. Pełne uświęcenie jest wolą Bożą dla wszystkich wierzących i powinno się o nie zabiegać poprzez chodzenie w posłuszeństwie Bożemu Słowu. (Hbr.12:14; I Piotra 1:15,16; I Tes. 5:23,24; I Jan. 2:6). Nazywaj to jak chcesz, doskonałość, świętość, pełne uświęcenie – nie tylko jest to możliwe, jest to Boże przykazanie dla każdego z nas. Będąc sługami Boga, nie tylko jesteśmy zwiastującymi prawdę, mamy być przykładem prawdy dla tych, którym usługujemy. Nie możemy utracić wiarygodności kościoła, czyli społecznego wymiaru wiary przez głoszenie jednego, a życie inaczej. To stało się wielkim problemem kościoła. Kaznodzieje za kazalnicą, którzy w niedzielę wykonują obrzędy religijne, poza kazalnicą są fasadą. Realność jest wielkim wołaniem i pragnieniem świętych Bożych.

Musimy żyć świętością, którą głosimy, aby ludzie, którym usługujemy nie tylko słyszeli słowa, jako pochodzące od Boga, ale widzieli te słowa dosłownie przeżywane i działające w naszym życiu. Prawda ta dotyczy usługujących kościołowi, jak również postawy kościoła wobec świata. Jesteśmy żywymi modelami. Nie tylko mamy wypowiadać prawdę; jesteśmy filarem i fundamentem prawdy. Mamy demonstrować światu wszystko, co Bóg mówi w swoim Słowie. Popatrzmy na niektóre przyczółki szatana w życiu świętych Bożych. „...Bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym” (I Piotra 1:15). Nasz język jest największą ścieżką dla szatańskich podejść. „Bądźcie wy tedy doskonali...” (Mat. 5:48). Grzech jest przyczółkiem diabła w naszym życiu. Pozwól mu utrzymać przyczółek, a okradnie cię z mocy Bożej. Przyczółek określony jest w Biblii mianem warowni. Podczas wojny, kiedy jeden naród atakuje drugi, pierwszy wysiłek podejmowany jest w celu założenia warowni na terytorium wroga, skąd będzie można wyruszyć, aby zdobyć cały naród. To, co jest prawdą w sferze naturalnej, jest również prawdą w sferze duchowej. Jeżeli diabeł może ustanowić przyczółek lub warownię w twoim życiu, będzie z niej działał i niszczył całe ciało. Jezus nigdy nie pozwolił diabłu zdobyć przyczółka w swoim życiu. „...Nadchodzi bowiem władca świata, ale nie ma on nic do mnie” (Jan. 14:30). Jezus miał moc by wykonać to, po co przyszedł, ponieważ nie pozwolił szatanowi umieścić ani jednego atomu w swoim życiu. Mówi On do swoich : „Nie dawajcie diabłu przystępu...” (Ef.4:27).

Bóg nie nakazuje ci, byś czynił to, czego nie możesz. Nic nie możesz z siebie, ale wszystko możesz przez Chrystusa. Tak więc, gdy Bóg mówi „nie dawajcie diabłu przystępu”, On daje mi moc, by wprowadzić to w czyn tak samo, jak dał tę moc Jezusowi. My, którzy jesteśmy nazwani świętymi, jesteśmy zachęceni, aby żyć w wolności od wroga. „Nie dawajcie diabłu przystępu”. Jeżeli pozostawisz jakieś miejsce w swoim życiu, z którego szatan będzie działał, on będzie bojkotował każdy twój wysiłek dla Boga i okradnie cię z Bożej mocy. Zaznacz to sobie. Warownie szatana w twoim życiu powstrzymają cię od czynienia dzieł Bożych, takich jak uzdrawianie chorych, wypędzanie demonów i tym podobne. Jedyną drogę dojścia jaką szatan posiada jest ciało. On nie może dojść do nowego stworzenia. Jego jedyną nadzieją jest byś wrócił do tego co było i działał po złej stronie twojej natury. On nie może działać w nowym stworzeniu. „ Każdy, kto się narodził z Boga, nie grzeszy...” ( I Jan 3:9 ). Kiedy Biblia mówi, „...nie dawajcie diabłu przystępu,” oznacza to, nie pozostawiaj żadnej części starej natury nie ukrzyżowaną.

„Szkoła Chrystusa” - cykl Drogi do mocy, z rozdziału – Bądźcie doskonali