Czytamy z Ewangelii Łukasza 24:49: „A oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż zostaniecie przyobleczeni mocą z wysokości”. Jedność oznacza jednomyślność. Hebrajskie słowo „yachad” znaczy „stać się jednym”, tak jak zdrowe ciało, w którym każdy członek właściwie spełnia swoją funkcję. Jak dobrze, jak zdrowo, jak moralnie słuszne jest, gdy ludzie przymierza zebrani są razem, każdy na właściwym dla niego miejscu, osiągając granice swych możliwości w wypełnianiu swojej funkcji. Nie pożądaj miejsca pastora, nie pożądaj miejsca swego bliźniego. Powiedz mu: „Nie chcę twojego miejsca, mam swoje własne”. Nie muszę nikomu zazdrościć. Nie muszę śpiewać jak inni. Mam swoją własną służbę. Mam swoje własne miejsce, na którym siedzę. Nikt nie może zająć twojego miejsca. Musimy powstrzymać tę fałszywą pokorę, która mówi niech kto inny się tym zajmie. On jest lepszy niż ja. Bóg go nie powołał, by wykonał za ciebie pracę. Gdy nie jesteś na swoim miejscu, udaremniasz reakcje chemiczne; niszczysz stawy. Stawy muszą być na właściwym miejscu, by móc produkować żywą, płynącą krew.
Wraz z rozpoczęciem tej lekcji przypomnijmy sobie, że największa odpowiedzialność ciąży na was, którzy zostaliście powołani przez Boga, by być „rzecznikami” [prezbiterami, pastorami, starszymi w zborach] Jego kościoła. Jesteśmy Jego „starcami”, [ więcej na ten temat w poprzednich wpisach na tym blogu] a naszym zadaniem jest takie kształtowanie i stapianie ciała wierzących, aby stali się jednomyślni i aby każdy staw był na właściwym miejscu, po to, by krew mogła przepływać przez ciało. Życie ciała jest we krwi. Krwią ciała Chrystusa jest Duch Święty. Wielokrotnie podkreślaliśmy, że istnieją dwie rzeczy: ciało i Duch, lecz tak jak Ojciec, Syn i Duch Święty są jedno, tak krew i Duch stają się jednym. Biblia mówi: „Życie ciała jest we krwi”. Życie ciała Chrystusa jest w Duchu Świętym.
Duch Święty jest życiem. Zakon Ducha życia w Jezusie Chrystusie uwolnił mnie od zakonu grzechu i śmierci, dając mi życic. A Duch Święty jest nosicielem Życia. On jest Życiem. Bóg postawił cię w pewnym miejscu. Duch Święty potrzebuje cię na tym miejscu, zanim olej zacznie spływać, rosa osiadać i zanim będzie mógł zabrzmieć głos z Nieba. Jezus nakazuje nam w Ewangelii Łukasza 24:29: „Pozostańcie ...aż...”. Dlaczego mamy pozostać? Spójrzcie na nich - Piotr rzekł, że nikt nie będzie umywał mu nóg - inni planowali zająć najwyższe miejsca. Takie było nastawienie ludzi zgromadzonych w pokoju na górze. Jezus rzekł: „Pozostańcie ... aż zostaniecie przyobleczeni mocą z wysokości”.
Słowo pozostańcie występuje w Biblii w wielu miejscach i jest tłumaczeniem różnych słów. Słowo użyte w Ewangelii Łukasza 24:49, przetłumaczone jako pozostańcie, oznacza „siedźcie”. Ewangelia Łukasza 4:20 mówi: „I zamknąwszy księgę ... usiadł”. On siedzi po prawicy Ojca. Jezus rzekł do tych zdezorientowanych uczniów, pozostańcie, dopóki nie znajdziecie dla siebie odpowiednich siedzeń lub miejsc w królestwie, abym Ja mógł otworzyć niebiosa. Usiąść, to znaczy znaleźć swoje miejsce w ciele. Nie chcemy zająć czyjegoś miejsca. Musimy znaleźć swoje własne miejsce i funkcję.
Na uniwersytecie rektor ma „krzesło”.[katedrę] Jezus siedzi po prawicy Ojca. To nie znaczy, że On tam siedzi od dwóch tysięcy lat, lecz to, że Jego miejsce jest po prawicy Ojca. Tak wiec Jezus polecił uczniom by czekali, dopóki nie zostaną posadzeni na właściwych miejscach. Jest to zadanie tych, którzy zostali powołani by być „rzecznikami” ciała. „Starzec” musi dopilnować, by każda owca, każdy brat znalazł swoje miejsce. Co robili przez dziesięć dni, czekając na tę moc? Szukali swojego miejsca w królestwie Bożym. „Szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inno będzie wam dodane”. Szukali swojego miejsca w Jego królestwie. Każąc im pozostać, Jezus mówił do wszystkich będących pod przymierzem. Niech twój brat usiądzie na swoim miejscu, a ty usiądź na swoim. Razem tworzycie ciało, tak aby każdy mógł wypełnić swoją funkcję do granic możliwości. Wtedy i tylko wtedy usłyszycie głos z nieba. Dzieje Apostolskie 2:1-4: „byli wszyscy razem na jednym miejscu.” Na jednym miejscu. Co to znaczy? „na jednym miejscu”? Jest to słowo „yachad”. Jest to wspólne przebywanie w jedności. Jest to stanie się jednym. Byli razem przez te dziesięć dni, szukając swojego miejsca. Biblia mówi: „byli wszyscy razem na jednym miejscu, i powstał nagle z nieba szum...”. Na jednym miejscu; każdy znalazł swoje miejsce. Czym jest jedność? Jedność jest wtedy, gdy każdy członek ciała jest na właściwym miejscu. Byli na jednym miejscu, jednomyślni i nagle to się stało! W chwili gdy będziemy gotowi, zstąpi ogień, popłynie olej, a rosa spadnie z nieba.
Bóg wzbudza lokalne zbory i stawia je w miejscu, gdzie mogą być inkubatorami królestwa. Kiedy tak się dzieje w jakimś zborze, jest to jak cenny olejek. Ten olejek jest życiem, nasieniem Bożym. Czym jest zbór? Po pierwsze, jest Oblubienicą Chrystusa. Kiedy oblubienica trwa w jedności, kiedy każdy członek funkcjonuje na właściwym miejscu, wtedy Bóg wlewa życie w łono ziemi, którym jest Jego kościół. Gdy Bóg mówi do Swojego kościoła, najpierw wkłada to w serce Swego Apostoła [apostoł z greckiego znaczy – Posłaniec]- czyli tego, którego posłał, a więc was, powołanych. Bóg najpierw umieszcza kościół w Bożym mężu lub niewieście. Olej najpierw spływa na głowę Bożego „Starca”, „rzecznika”. Potem Bóg umieszcza proroków wokół głowy. Potem sprowadza ewangelistów, nauczycieli, wszystkie dary i służby.
„Szkoła Chrystusa” - cykl Jedność Kościoła, z rozdziału – Pozostańcie dotąd, aż …
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz