Morchochaj przyszedł do Estery w czasie, gdy wszyscy Żydzi mieli być jednego dnia zamordowani. Rozmawiał ze swoją bratanicą, która była wtedy królową. Rzekł jej: „Skąd wiesz, że godności królewskiej nie osiągnęłaś właśnie na taki czas jak obecny?” Mordochaj powiedział Esterze, że jeśli ona zawiedzie, to nie znaczy że Bóg zawiedzie. Wybawienie może przyjść skądinąd. Podobnie i wy, zostaliście wybrani przez Boga. Zostaliście powołani do królestwa w takim czasie jak ten, by być naczyniem poprzez które Bóg wyleje Swojego Ducha w dniach ostatecznych. Czytałem księgę Dziejów Apostolskich i poruszyło mnie to, co spotkało 120 uczniów czekających w pokoju na górze. Otrzymałem pewną miarę tego co oni, lecz kiedy patrzę na 120 czekających przed Bogiem w dniu Pięćdziesiątnicy i kiedy szum wiejącego wiatru stał się rzeczywistością, uświadomiłem siebie jak bardzo kościół się oddalił.
Wydarzyły się dwie rzeczy. Po pierwsze, spoczął na nich Duch Święty. W tym suwerennym akcie Bożym stu dwudziestu ludzi stało się naczyniem Pana. Po drugie, On ich napełnił. Stali się naczyniem, poprzez które Bóg dotarł do całego pokolenia ludzi. Oni byli jedynym pokoleniem, które dotarło do swojego pokolenia dla Boga. Przy końcu tego wieku będzie miało miejsce jeszcze jedno wylanie. Biblia mówi, że będzie to wczesny i późny deszcz w jednej porze. Jakub pisał o tej wielkiej prawdzie ostatniego wylania Ducha Świętego. Jesteśmy Bożym namiotem ze skóry, powołanym przez Boga by być naczyniem, poprzez które przyjdzie ten ostatni deszcz. „Przeto bądźcie cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik cierpliwie oczekuje cennego owocu ziemi, aż spadnie wczesny i późniejszy deszcz. Bądźcie i wy cierpliwi, umocnijcie serca swoje, bo przyjście Pana jest bliskie” (Jakuba 5:7 i 8).
Obietnica wylania Ducha dotyczy podwójnej porcji Ducha Świętego. Ty i ja zostaliśmy powołani po to, aby przez nas mogło nastąpić ostateczne wylanie Ducha na wszelkie ciało. Powinniśmy wiedzieć, że każdy kto został wybrany do tego celu, będzie miał tylko jeden cel w życiu. Bóg nie pozwoli, by rozdwojone serca były częścią naczynia, przez które wyleje Swojego Ducha w dniach ostatecznych. „lud tych, którzy znają swojego Boga, umocni się i będą działać” (Daniela 11:32). Ci, którzy znają Go w osobisty sposób będą naczyniem, przez które wszelkie ciało uświadomi sobie Jego obecność w czasach ostatecznych.
Ludzie przyszli do Jezusa i powiedzieli: „Czyż nie prorokowaliśmy w imieniu twoim i w imieniu twoim nie wypędzaliśmy demonów, i w imieniu twoim nie czyniliśmy wielu cudów?” (Mateusza 7:22 i 23). Jezus odparł: „Idźcie precz ode mnie”. Nigdy nie zaprzeczył, że czynili te rzeczy, lecz rzekł: „idźcie precz ode mnie, nigdy was nie znałem”. Słowo „znać” jest tym samym słowem, które zostało użyte w 1 Księdze Mojżeszowej, gdzie napisano „że poznał Adam Ewę, swoją żonę, a ona poczęła”. To samo słowo użyte jest w Księdze Daniela „Ci, którzy znają swojego Boga”. Jezus powiedział, nigdy was nie znałem, czyli nie miałem z wami intymnej społeczności. Do tych, którzy są jego naczyniami, którzy znają Boga i mają z Nim tę intymną społeczność, Bóg mówi, że przez nich dokona Swego dzieła w czasach ostatecznych.
„Szkoła Chrystusa” - cykl Odbudowa Bramy, z rozdziału – Odbudowa bram służby
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz