Wielkie przebudzenia w historii nie były
przypadkami. Przebudzenie jest Bożą odpowiedzią na wieczorną ofiarę. Słowo
„ofiara (poświęcenie)” może znaczyć albo „czyn”, albo „ofiara”. List do Rzymian
12,1 mówi, że jest to ofiara, „...składajcie ciała swoje jako ofiarę żywą...”.
Nasze ciała mają być ofiarami poświecenia. Słowo „składać” znaczy „ofiarować
swoje ciało, żywą ofiarę”, a również „stać obok, przy”. Wyobraź sobie taki
obraz - masz złożyć swoje ciało w ofierze Bogu. Następnie masz stanąć obok tej
ofiary.
Kiedy Abraham składał swoją ofiarę (1 Mojż.
15), zleciały się sępy, aby porwać ją z ołtarza, lecz on stał tam obok swojej
ofiary i odpędził sępy. Jak możesz ofiarować swojej ciało Bogu i stać obok
niego? Musimy uświadomić sobie, że nasze ciało to nie „my”. Ciało to miejsce
zamieszkiwania żywej duszy. Bóg tchnął dech życia w Adama i wtedy stał się on istotą
żyjącą (żywą duszą).
Biblia mówi, że pierwszy Adam stał się
istotą żywą, lecz drugi Adam stał się Duchem ożywczym. To, co się narodziło z ciała, jest ciałem, a to, co się narodziło z
ducha, jest duchem. Jesteśmy nowym stworzeniem - stworzonym w sprawiedliwości i
prawdziwej świętości. Jesteśmy dziełem Boga stworzonym w Chrystusie Jezusie do
dobrych uczynków, co do których Bóg wcześniej nakazał, abyśmy w nich chodzili. Nowe
stworzenia są takie, jak Jezus. To jest rzeczywistość. Ludzie mówią o
łasce, mówią o krwi, lecz wielu żyje w starym przymierzu. Musimy zrozumieć
naturę nowego stworzenia, aby zrozumieć, co znaczy stać obok ofiary. Nowe
stworzenie jest sprawiedliwe, święte i doskonałe. Jest jak Jezus, stworzone w
sprawiedliwości i prawdziwej świętości.
Wiele słów używanych zarówno w Starym,
jak i Nowym Testamencie ma różne znaczenia. Za przykład niech posłuży słowo
„uświęcony”. W języku hebrajskim znaczy „ogłoszony świętym - święty, ceremonialna
świętość”. W grece nowotestamentowej znaczy to „stworzony świętym, uczyniony
świętym”. Słowo „usprawiedliwiony” w Nowym Testamencie oznacza „być uczynionym
sprawiedliwym”. Dzisiejsza teologia mówi: „chrześcijanie nie są doskonali, po
prostu zostało im przebaczone”. To jest stare przymierze. W starym przymierzu można
było przebaczyć grzechy; spójrzcie na Dawida. Zamordował człowieka i wziął
sobie jego żonę, a mimo to przebaczono mu. W Nowym Testamencie mamy
odpuszczenie grzechów. Odpuszczenie nie znaczy „przebaczone”, odpuszczenie
znaczy „wolność”. Krew przynosi wolność od grzechu.
Dzisiejsza teologia „Przebaczenie, lecz
nie doskonałość” jest zakonem, gdyż zakon niczego nie przywiódł do
doskonałości, lecz dokonała tego lepsza nadzieja. Problemem jest „stary
człowiek”. Stary człowiek jest w służbie ciału. Bóg mówi do nowego stworzenia:
„Składajcie (ofiarujcie) wasze ciała jako żywą ofiarę”. Nowe stworzenie ma zabrać ciało „staremu człowiekowi” i ofiarować je
Bogu jako „żywą ofiarę”.
Żywa
ofiara znaczy: „umarła dla ciała, lecz żywa dla Boga”. Uważajcie siebie za
umarłych dla grzechu, ale pozostańcie żywi dla Boga. Ciało ma stać się
naczyniem sprawiedliwości. Po złożeniu ofiary, tak jak Abraham, Nowy Człowiek
musi stać obok ofiary, aby odganiać sępy ciała, które chciałyby ją porwać z
ołtarza. Trzecie znaczenie słowa „składać” jest następujące: „wystawiać swoje ciało
na widok”. Chciałbyś wystawić przed Bogiem życie, jakim żyjesz? List do Rzymian
12,1 mówi: „...składajcie swoje ciała jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu...”.
To musi być rzeczywiście prawdziwe, nie może pochodzić z umysłu, lecz musi być
prawdziwą ofiarą złożoną na ołtarzu Bożym. Bóg chce, aby twoje ciało pokazywało
to, co On umieścił wewnątrz. Gdyby Bóg nie umieścił wewnątrz doskonałego
stworzenia, miałby wytłumaczenie dla naszego grzechu. Nie ma żadnego
wytłumaczenia. Zajmujemy się teraz wieczorną ofiarą - jedyną rzeczą, jaka
przyniesie przebudzenie temu pokoleniu. Składając ciało jako żywą ofiarę mamy
pokazywać Jezusa - wydawać na świat to, co jest święte.
„Odnowienie przesłania Pięćdziesiątnicy”
z rozdziału - Składajcie wasze ciała
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz