według Ducha postępujcie, a nie będziecie pobłażali żądzy cielesnej

Religia uczy ludzi, że muszą, że mogą grzeszyć codziennie – Bóg mówi „...świętymi bądźcie, bo ja jestem święty”.(I Piotra 1:16). Komu będziemy wierzyć? Bogu czy religijnemu systemowi, który ewidentnie pojawił się, by zniekształcać Boga. Świętość to Duch Święty żyjący życiem Jezusa w nas, którzy wierzymy Bogu. Jeżeli będzie On żył życiem Jezusa we mnie, wtedy będzie czynił dzieła Jezusa przeze mnie. Paweł pisząc do Koryntian powiedział, „opamiętajcie się nareszcie i nie grzeszcie; albowiem niektórzy nie znają Boga; dla zawstydzenia waszego to mówię” (I Koryntian 15:24). Chrystus jest naszą sprawiedliwością (I Koryntian 1:30). Nie możesz posiadać mocy Bożej, jeżeli śpisz. Dlatego Bóg mówi: Obudź się!! Przestań usprawiedliwiać grzech! Zacznij chodzić w Duchu!

Trwać w Chrystusie oznacza chodzić w Duchu. Jeżeli chodzisz w Duchu nie będziesz zaspokajał pożądliwości i pragnień ciała. Duchowo śpiący chrześcijanie nie są prowadzeni Słowem Bożym ani Duchem Bożym. Dawid powiedział w Psalmie119:11 „Słowo Twoje przechowuję w sercu moim, abym nie zgrzeszył przeciwko Tobie”. Pracą Ducha jest przekonywać o grzechu, o sprawiedliwości i o nadchodzącym sądzie. Musimy chodzić śladami Jezusa. Aby duch mógł przekonywać o grzechu, Słowo musi być w sercu. Jeżeli nie wiemy co jest grzechem, nie ma możliwości by Duch Święty mógł osądzić i objawić go. Jeżeli w naszych sercach jest Słowo i jesteśmy pełni Ducha  Świętego, zanim jeszcze zgrzeszymy, Duch Święty nam to pokaże. Możemy spowodować różnicę. Jeszcze raz spójrzmy na nasz tekst. „ Chrystus również cierpiał za nas, zostawiając nam przykład, abyśmy wstępowali w jego ślady” (I Piotra 2:21). Ci, którzy nauczają, że nie możemy żyć ponad grzechem, muszą wyrwać to z Biblii. Jezus nie znał grzechu, a Bóg mówi do mnie, „idź Jego śladem.” Jezus uzdrawiał przez słowo. Mateusza 8:16-17, „...On niemoce nasze wziął na siebie i choroby nasze poniósł.” On uzdrawiał słowem. Łukasza 4:32 mówi, „...przemawiał z mocą.” Będąc chrześcijanami mamy zapewnienie, ze nasze słowa mogą również być słowami z mocą. Mateusza 21:21, „Zaprawdę powiadam wam...” Mówi do Apostołów i pierwszych wierzących, którzy idą za nim, ale Jego poselstwo jest aktualne do wierzących w każdym pokoleniu,  „...jeślibyście mieli wiarę i nie wątpili, nie tylko to, co się stało z drzewem figowym, uczynicie, ale gdybyście i tej górze rzekli : Wznieś się i rzuć do morza, stanie się tak.” Aby nasze słowa miały moc, nie może być w nas żadnej przebiegłości.

Przebiegłość oznacza udawanie, sztuczkę, zwiedzenie. Nic z tego nie może być w naszym życiu. Musimy być przejrzyści. Nie możemy być fasadami. Nie możemy być inni za kazalnicą, a inni z rodziną. Musimy zawsze trwać w Chrystusie. Musimy nie tylko mówić jak Jezus, ale chodzić Jego śladami. Jezus chodził w Duchu. Mateusza 4:1, „Wtedy Duch zaprowadził Jezusa na pustynię, aby go kusił diabeł.” My, Jego naśladowcy, mamy chodzić w Duchu ( Gal.5:16). „Mówię więc : Według Ducha postępujcie, a nie będziecie pobłażali żądzy cielesnej.” Odwrotność tego musi być prawdą. Jeżeli nie chodzisz w Duchu, będziesz pobłażał żądzy cielesnej. W wierszach 19 do 21 mówi nam czym jest ciało. „Jawne zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta, bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie, odszczepieństwo, zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne; o tych zapowiadam wam, jak już wcześniej zapowiedziałem, że ci, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą.” Uczynki ciała wymienione tutaj są nieobecne w życiu tych, którzy chodzą w Duchu. Są tacy, którzy dają schronienie w swoim życiu niektórym uczynkom ciała, podejmując bardzo mały lub żaden wysiłek, by je przezwyciężyć. Ci ludzie zawsze pytają, czemu nie ma mocy, kiedy się modlimy. Wiersz 21 mówi, „...ci, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą.” Jeżeli nie nadajesz się do Królestwa Bożego, z pewnością nie możesz czynić dzieł Królestwa. „...Według Ducha postępujcie, a nie będziecie pobłażali żądzy cielesnej.” Bóg nakazuje nam, abyśmy zewlekli starego człowieka, ( uczynki ciała ), wraz z jego uczynkami ( Kol.3:9,10 ). Popatrzymy na niektóre cechy tych, którzy chodzą według ciała. Fakt, że jesteśmy w tej szkole, pokazuje, że wiemy, iż tam jest coś nie tak. Kościół nie funkcjonuje tak, jak powinien.

„Szkoła Chrystusa” - cykl Drogi do mocy, z rozdziału –  Chrystus naszym przykładem