Bert Clendennen

Bert Clendennen

środa, 30 maja 2012

staliśmy się miejscem spotkania Boga z człowiekiem

Poświęćmy kilka chwil na przypomnienie sobie, do czego Bóg powołuje kościół. Oto jest jego cel i funkcja. Pamiętajcie, że kościół to ludzie a nie budynek. List do Efezjan 2:19 do 22 mówi: „Na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże w Duchu”. Cel kościoła wymieniony jest w wersecie 22. Miejsce przebywania Boga. Miejsce, w którym Bóg może mieszkać. Po drugie, jest to świątynia, w której zgubiony może znaleźć Boga (werset 21).

Jezus chodził po tej ziemi w ciele, takim jak nasze. To ciało było miejscem spotkania Boga z człowiekiem. Na Golgocie złożył w ofierze swoje ciało. W dniu Pięćdziesiątnicy przyjął inne ciało, kościół. I teraz my, jako kościół, jako ciało Chrystusa, staliśmy się miejscem spotkania Boga z człowiekiem. Jesteśmy miejscem, w którym mieszka Bóg. List do Efezjan 2:21 mówi nam, że jest to pozycja świętości. „Której sługą zostałem według daru łaski Bożej, okazanej mi przez jego wszechmocne działanie. Mnie, najmniejszemu ze wszystkich świętych, została okazana ta łaska, abym zwiastował poganom niezgłębione bogactwo Chrystusowe i abym na światło wywiódł tajemny plan, ukryty od wieków w Bogu, który wszystko stworzył” (wersety 7-9).

Kościół jest tutaj przedstawiony jako środek, przez który świat pozna różnorodną mądrość Bożą (werset 10). Jest Bożym przykładem dla duchowego świata. (Efezjan 3:10 – 21). Zgodnie z wersetem 21, kościół przynosi Bogu chwałę. W rozdziale 4 w wersetach 7-16 powiedziane jest to samo, że jest odbiorcą Bożych darów. „I On ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami i nauczycielami” (werset 11). Werset 12 mówi nam, iż kościół jest środkiem do udoskonalenia świętych i budowania ciała Chrystusowego. Jest środkiem, przez który dojdziemy do jedności wiary, do duchowej dojrzałości i stabilności w prawdzie. Jest środkiem, przez który wzrastamy do wymiarów pełni duchowej (wersety 13 i 14). „Z którego całe ciało spojone i związane przez wszystkie wzajemnie się zasilające stawy, według zgodnego z przeznaczeniem działania każdego poszczególnego członka, rośnie i buduje siebie samo w miłości” (werset 16).

W liście do Efezjan 5:21–33 napisane jest mniej więcej to samo. „Ulegając jedni drugim w bojaźni Chrystusowej. Żony, bądźcie uległe mężom swoim jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak Chrystus Głową Kościoła, ciała, którego jest Zbawicielem. Ale jak Kościół podlega Chrystusowi, tak i żony mężom swoim we wszystkim. Mężowie, miłujcie żony swoje, jak i Chrystus umiłował Kościół i wydał zań samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy go kąpielą wodną przez Słowo, aby sam sobie przysposobić Kościół pełen chwały, bez zmazy lub skazy lub czegoś w tym rodzaju, ale żeby był święty i niepokalany. Tak też mężowie powinni miłować żony swoje, jak własne ciała. Kto miłuje żonę swoją, samego siebie miłuje. Albowiem nikt nigdy ciała swego nie miał w nienawiści, ale je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus Kościół, gdyż członkami ciała jego jesteśmy. Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, i połączy się z żoną swoją, a tych dwoje będzie jednym ciałem. Tajemnica to wielka, ale ja odnoszę to do Chrystusa i Kościoła. A zatem niechaj i każdy z was miłuje żonę swoją, jak siebie samego, a żona niechaj poważa męża swego”. Te słowa z Listu do Efezjan pokazują, że kościół ma być Oblubienicą Chrystusa.

W Ewangelii Mateusza 18:15-17 i w Liście do Koryntian 6:1-20 zadaniem kościoła jest rozstrzyganie sporów pomiędzy wierzącymi. W Liście do Filipian 4:10-19 ma wspólnie łożyć na misję. W Dziejach Apostolskich 13:1-5 kościół posyła misjonarzy. W 1 Liście do Tymoteusza 3:5 stanowi miejsce powoływania i zaopatrywania misjonarzy. Jest miejscem, w którym doznajemy troski, jaką ojciec obdarza swoich domowników. Jest filarem i podwaliną prawdy, by przestrzegać tego, co prawe i objawiać to ginącemu światu (1 Tymoteusza 3:13- 15). Jest miejscem, w którym śpiewamy i chwalimy Boga (Hebrajczyków 2:11-12). Jest miejscem równości w Jezusie (Jakuba 2:1-9). Jest miejscem, w którym pracujemy i trudzimy się, w którym wspólnie kochamy i służymy Jezusowi (Objawienie 2:2-4), jest miejscem dzielenia się, miejscem cierpienia (Objawienie 2:10). Jest miejscem, w którym drzwi są otwarte dla naszych wspólnych możliwości (Objawienie 3:8). Dla tych wszystkich celów ustanowiony został kościół.

„Szkoła Chrystusa” - cykl Walka, z rozdziału – Atak szatana na kościół.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz