Ludzie każdego wieku składali ofiarę wieczorną. Złożył
ją Paweł , złożyli ją ci w dzień pięćdziesiątnicy. Za każdym razem, kiedy była
składana zstępował ogień, zstępowała chwała, zstępowała moc Boża. Przez wieki
mężowie Boży powstawali od czasu do czasu i składali siebie na Bożym ołtarzu
jako żywe ofiary. Bóg bez wątpienia spotykał się z nimi, rozmawiał z nimi,
poświęcił świątynię swoją chwałą. Wielkie historyczne przebudzenia nie były
przypadkami. Przebudzenie jest Bożą odpowiedzią na ofiarę wieczorną.
Słowo ofiarować, może oznaczać albo czynność, albo
ofiarę. W Rzymian 12:1 jest to ofiara. „...składajcie ciała swoje jako ofiarę
żywą ...” Nasze ciała mają być ofiarami poświęcenia. Słowo „składajcie” oznacza
ofiarować swoje ciało jako żywą ofiarę. Słowo „składajcie” oznacza również stać
za tym. Wyobraź sobie. Masz ofiarować swoje ciało Bogu i masz stać za ofiarą.
Abraham składał swoją ofiarę w 1 Mojżeszowej 15 rozdział, nadleciały ptaki
drapieżne aby zabrać ofiarę z ołtarza. Abraham stał za ofiarą i odpędził sępy.
W jaki sposób możemy ofiarować Bogu nasze ciało i stać za tym.? Musimy zdać
sobie sprawę, że nasze ciało to nie my.
Bóg tchnął w Adama dech życia i Adam stał się istotą
żywą. Ciało jest mieszkaniem istoty żywej. Pierwszy Adam został stworzony jako
istota żywa, ale ostatni Adam był duchem ożywiającym. To co jest narodzone z
ciała, jest ciałem, a to, co jest narodzone z Ducha, jest Duchem. Jesteśmy
nowym stworzeniem, stworzonym w prawości i prawdziwej świętości. Jesteśmy dziełem Boga powołanym w
Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których Bóg przeznaczył nas abyśmy w
nich chodzili. Nowe stworzenia są takie jak Jezus. To jest rzeczywistość.
Ludzie mówią o łasce, mówią o krwi, ale wielu jest pod starym przymierzem.
Musimy zrozumieć naturę nowego stworzenia, aby zrozumieć co znaczy stać za
ofiarą naszych ciał. Nowe stworzenie jest sprawiedliwe, święte i doskonałe.
Jest takie jak Jezus, stworzone w prawości i prawdziwej świętości.
Wiele słów użytych w Starym i Nowym Testamencie ma
różne znaczenia. Weźmy słowo „poświęcony”. W hebrajskim oznacza ono wyraźnie
wyznaczony święty lub obrzędowa świętość. W greckim Nowym Testamencie oznacza
stworzony świętym, uczyniony świętym przez Boga. Słowo „usprawiedliwiony”
oznacza w Nowym Testamencie być uczynionym sprawiedliwym. Dzisiejsza teologia
mówi, „chrześcijanie nie są doskonali, trzeba im wybaczyć” to jest stare
przymierze. Stare przymierze mogło wybaczać grzechy. Popatrzmy na Dawida,
zamordował człowieka, wziął jego żonę, a mimo to dostąpił przebaczenia. W Nowym
Testamencie mamy odpuszczenie grzechu. Odpuszczenie nie oznacza tylko
przebaczenia, oznacza wolność. Krew przynosi wolność od grzechu. Dzisiejsza
teologia „niedoskonały pomimo przebaczenia” jest prawem. Prawo nie uczyniło nic
doskonałym, ale zrobiło to przyniesienie dobrej nadziei. Tak więc problemem
jest „stary człowiek”. Stary człowiek jest odpowiedzialny za ciało. Bóg mówi do
nowego stworzenia, „składajcie (ofiarujcie) ciało jako żywą ofiarę”. Nowe stworzenie ma zabrać ciało staremu i
złożyć ją Bogu jako „żywą ofiarę”. „I nie oddawajcie członków swoich grzechowi
na oręż nieprawości...” (Rzymian 6:13). Oznacza to, że to nowe stworzenia są
odpowiedzialne za to, co czyni ciało. Żywa ofiara oznacza umarły dla
cielesności, ale żywy dla Boga. „Podobnie i wy uważajcie siebie za umarłych dla
grzechu, ale żyjących dla Boga.” (Rzymian 6:11) Tak więc ciało ma stać się
narzędziem prawości. Złożywszy ofiarę, jak Abraham, nowy człowiek musi stać za
ofiarą, aby nie pozwolić sępom ciała zdjąć jej z ołtarza. Stać za nią. Trzymać
ją na ołtarzu.
„Szkoła Chrystusa” - cykl Drogi do mocy, z rozdziału –
Składajcie ciała swoje
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz