Niepodważalną doktryną Bożej Ewangelii jest fakt, iż nie ma zbawienia jak tylko w imieniu Syna Bożego i poprzez Jego moc. Syn Boży dokonał zbawienia ludzi będąc w ciele, zjednoczony z ludzką upadłą naturą rodząc się i żyjąc w niej. Czy to jednoznacznie nie pokazuje nam, że to co straciliśmy w duszy poprzez upadek to narodzenie Syna Bożego? Prawda ta jest bardzo wyraźnie przedstawiona w Bożym Słowie, które mówi nam, że musimy się na nowo narodzić. Rodzimy się z Boga i jest to narodzenie „ z góry”. Boże Słowo wskazuje nam jakie narodzenie utraciliśmy. Mówi ono, że pierwsze narodzenie musi być odnowione, by człowiek na nowo odzwierciedlał w sobie Bożą Trójcę. Apostoł Piotr mówi czym jest to nowe narodzenie. Jest to ponowne narodzenie z nieskazitelnego nasienia Bożego Słowa. To znaczy z odwiecznego Słowa lub też z Syna Bożego, który tym Słowem jest. To Boskie Słowo, które zostało złożone w człowieku jako nasienie, ma za zadanie nieustannie przywracać to pierwotne narodzenie Słowa Syna Bożego w celu ponownego przyprowadzenia człowieka do Boga. To jest właśnie niepodważalny dowód na to jaki był pierwotny stan człowieka i jego duszy kiedy został stworzony. W takim stanie się narodził i nosił w sobie obraz samego Boga. Śmierć Adama oznaczała utratę Świętego Bożego życia. Chciałbym coś wyraźnie podkreślić, ponieważ jest wiele zamieszania w tej kwestii i wielu wierzy, że człowiek szczerze religijny może w końcu być zbawiony. Nie ma odkupienia jak tylko przez narodzenie się Syna Bożego w człowieku. O tej właśnie prawdzie zapomnieliśmy.
Słowo „odkupienie” oznacza być przyprowadzonym z powrotem. Gdzie mamy być przyprowadzeni ? Do miejsca, które Adam utracił a, w którym Boże życie może objawiać się poprzez człowieka. Dlatego nic innego nie może odnowić człowieka jak tylko odrodzenie tegoż życia, które z kolei ma za zadanie nieustanne przywracanie obrazu Trójjedynego Boga w człowieku. Biblia mówi, że zostaniemy przebudzeni, by być podobnymi do Niego. Ci, którzy idą za Bogiem i zwyciężają w tym życiu zostaną przebudzeni, by być do Niego podobnymi.
Wreszcie Duch Święty został nam dany, by uświęcić lub też odnowić świętość duszy. Uświęcenie to dotyczy wszelkich działań duszy, które do tej pory nie podporządkowane władzy Ducha Bożego, były nieświęte. Wszystko, co pochodzi z ciała jest nieświęte w Bożych oczach. A ta zasada sama w sobie eliminuje wszystkie inne religie. Nie chodzi tu o uczynki ciała, bo one z zasady, bez względu na to czy są dobre czy złe, są nieświęte w oczach Boga Wszechmogącego. Jak to się dzieje, że nasze myśli czy działania mogą być nieświęte same w sobie ? Potrzeba im uświęcenia i odnowy dokonanej przez Ducha Świętego chyba, że Duch ten wcześniej nie przebywał w Adamie. Przy takim założeniu nie mógłby przywrócić nas do stanu w jakim byliśmy pierwotnie. Gdyby Duch Święty nie był nam, to znaczy Adamowi, dany przy stworzeniu, wtedy bylibyśmy tak samo nieświęci jak zwierzęta. Nie byłoby w nas pragnienia odnowy jak i nie mają go zwierzęta pozbawione obecności Ducha Świętego. Skoro jednak dzisiaj możemy doświadczyć uświęcenia tylko w Duchu, z łaski, jest to niepodważalny dowód na to, że przed upadkiem żyliśmy w tej świętości. Do takiego stanu człowiek musi być przywrócony przez odkupienie. Świętość pierwszego stworzenia polegała na tym, że Duch Święty objawił się w człowieku tak samo jak narodził się w nim Boży Syn. Odnowa jest nieustającym procesem zachodzącym w człowieku wierzącym i z tego powodu potrzebna jest mu cały czas obecności Ducha Świętego. Tylko On może tego dokonać. Jesteśmy usprawiedliwieni przez śmierć Chrystusa ale zbawieni Jego życiem, które jest w nas i, w którym Duch Święty nieustannie działa. A zatem, drodzy moi, napełnienie Duchem Świętym nie jest sugestią lecz nakazem.
Pierwotny stan człowieka cz.2
The First State of Man
BH Clendennen
tłumaczyła siostra Katarzyna z Bielska.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz